ambon maniseeeeeeeeeeeeeeeeeeeee

18 februari 2011 - Tuban, Indonesië


5 februari vertrokken we naar Ambon, we vlogen smorgens al om 7 uur, hadden een tussen stop in Makasar Sulawesi, daar moesten we 3.45 uur wachten erg vervelend, maar nog vervelender werd het toen we gingen boarden en Alby plotseling uitgleed, het regende hard en het dak van het toch wel mooie en nieuwe vliegveld lekte, de vloer was net een ijsbaan, juist op het plekje waar Alby liep, ze maakte een smakker van jewelste en ik schrok me kapot toen ik haar daar zo zag liggen, er ging van alles door mijn hoofd, Alby in tranen en ik was bang dat ze iets gebroken had, ik liet haar zelf opstaan dat had ze me ook zelf geleerd, gelukkig ging dat goed, maar ze had ontzettende pijn, in het vliegtuig om water gevraagd en een paracetamol genomen, Alby loopt nu nog steeds met een rekverband maar het gaat de goede kant op. 1,30 minuten later landden we al weer in Ambon, daar stond al familie te wachten, Bung Isaac zijn vrouw usi Chi en Bung Ampi met zijn vrouw Ece, warm ontvangst.

We gingen naar ons hotel, dat hotel was in de zelfde straat als waar Isaac woont we keken op zijn huis uit. sávonds rustig aan gedaan want het is niet ver maar wel vermoeiend zo'n dag reizen met hangen en wachten op een vliegveld.

De volgende dag zijn we naar Eri gegaan eerst naar de kerk en later naar het huis van Ampi, heerlijk gegeten daar en verhalen opgehaald van vroeger, Alby's vader is opgegroeid in Eri.

De volgende dag zijn we samen met onze vriendin Petra een rondje gaan maken naar onder andere het standbeeld van Christine Marta, een vrijheidsstrijdster uit de jaren rond 1800, die in 1818 door de Nederlanders is vermoord. Prachtige omgeving, je ziet het welop de foto's, verder hebben we lekker de hele dag een beetje rondgehangen met Petra, heerlijk relaxed en later zijn we met Petra en haar man John uit eten geweest.

De volgende dag hebben we een auto gehuurd, met chauffeur en zijn we dwars het eiland over gegaan door bergen waar hier en daar hele stukken weg in het ravijn gestort was. Maar onze chauffeur wist wat hij deed, overigens zijn de normale wegen op Ambon een stuk beter dan die van Bali, en ook de stoepen op Bali zijn verschrikkelijk in vergelijking met die van Ambon. Ambon is weer mooi aan het worden, na de ongeregeldheden, zeg maar oorlog, die ze daar hebben uitgevochten en pas in 2005 tot een einde kwam. We gingen naar Hukurila, daar is een fantastisch strandje waar alles nog ongerept is, Petra en ik (toine) hebben daar gezwommen. Na een uurtje of wat zijn we verder gegaan met onze rondrit en kwamen we aan in het dorp Tulehu, in Tulehu is de oorlog begonnen en op een hoek waar we langs reden is de eerste dode gevallen, cijfers worden bijna niet gegeven, maar er zijn heel veel doden gevallen tijdens deze onlusten, zoveel dat ze er niet meer over willen praten. Helaas is het gevolg dat waar ze eerst gebroedelijk samen woonden, Moslims en Christenen, ze nu eigen gescheiden wijken hebben. Verder zijn ze die dag nog naar Eri en Airlow geweest waar ik in 1988 nog gezwommen had. Ook daar is bijna niets veranderd.

De volgende dag hebben Alby en ik gewandeld door Ambonstad, van alles gezien en bezocht het is de moeite waard geweest, Patimura park, de vredes Gong waar we savonds al foto's gemaakt hadden en nog veel meer, ook is alby een uur of wat samen met een becak, Ambon rond gegaan ze heeft ervan genoten. oh we krijgen visite, Cor en Ans uit Zandvoort, dus ikkom later terug met de rest van het verhaal. salam dari twalby di Bali...

Foto’s

7 Reacties

  1. mary en henk:
    18 februari 2011
    wat een mooi verhaal weer een beetje wijzer van ambon en zijn geschiedenis.we zien het zo voor ons.en gelukkig liep het goed af met alby.
    gr henk en mary
  2. jacqueline:
    19 februari 2011
    Inderdaad, op Bali kun je zomaar ineens in een heel groot gat (in/op de stoep) vallen. Oma van Minke had daar haar been gebroken. Hopelijk is Alby bekomen van de schrik en heeft ze niets overgehouden aan de smak die ze gemaakt heeft? Wij houden het hier nog wel even vol in de kou, want we weten dat we straks weer naar de zon mogen. Kus
  3. jacqueline:
    19 februari 2011
    p.s. die gaten in de stoepen hebben we zelf gezien toen wij op Bali waren. Udjung Pandag (Makassar) zijn we destijds begonnen met onze reis. Fantastisch, Sulawesi. Manado, Bunaken eiland......een paradijs.
  4. Carla Theo.:
    19 februari 2011
    Twan je moet reisleider worden.
    Beterschap met Alby.
    Groetjes Carla en Theo.
  5. Paul:
    21 februari 2011
    Ach wat akelig Alby, gaat het weer een beetje met je?

    Hoewel jullie belevenissen erg duidelijk zijn beschreven, kijk ik toch al weer uit naar een weerzien in Zandvoort.

    Dat skypegebeuren is niet echt gelukt, kijken we wel een keertje naar als jullie weer terug zijn.

    Geniet er nog maar even lekker van!

    groetjes van Petra en Paul
  6. mirjam:
    22 februari 2011
    Lieve Twalby, Gelukkig dat je niet heel erg ongelukkig bent terecht gekomen Alby!We steken nog eens iets op van deze verslagen. En zo heerlijk altijd buiten, zwemmen, wandelen.Ooit kom ik er nog eens (hoop ik).
    Bljf genieten en schrijven
  7. Marie-Louise:
    23 februari 2011
    Lees net pas jullie reisverslag.
    Die Alby....
    Zal wel even een consternatie geweest zijn!Gelukkig kun je doorgaan met je reis.
    Maar goed ook: wij willen nog veel mailtjes van jullie, buitenlandcorresponenten,ontvangen!!
    Liefs van Frank en mij.