19 februari tot nu.

lang niets laten horen, maar we zijn er nog steeds,na ambon hebben we het rustig aan gedaan, we hebben een abonnement genomen bij een gym, waar we elke dag gaan fitnissen, sauna , whirlepoole en zwembad, 12 maart loopt het af, misschien verlengen we het tot de 24ste, want we vinden het allebei zalig.

1 maart hebben we ons visum verlengd, dat is al een beleving op zich, Agma onze sponsor, had de papieren geregeld en nadat we 2 dagen later betaald hadden mochten we weer 2 dagen later het paspoort ophalen, echter, hier veranderd het als sneeuw voor de zon, zo ook nu. Nadat er eerst een foto was gemaakt en al onze vingerafdrukken waren genomen konden we het paspoort meenemen, alles ging digitaal dus we hadden geen vieze vingers, nu maar hopen dat het volgendjaar ook nog in de computer staat. Agma is al heellang een vriendin van ons en sponsor wil niet meer zeggen dan dat ze als ware ons een uitnodigingsbrief stuurt, dat moet je hebben als je meer dan 30 dagen in Indonesie verblijft, dus denk nou niet dat we hier ook nog een geldschieter hebben zitten,,, hahahahaha het is andersom.  We hebben heerlijke nieuwe en oude vrienden ontmoet, Shanty is een nieuwe, en Jan en Marijke zijn vrienden van vroeger, ze wonen in Sanur, afgelopen 2 dagen hebben ze bij ons in het Hotel gezeten, het was Nyepi, zeg maar Balinees nieuwjaar, op Nyepidag mag er niemand de straat op, er komt geen vliegtuig aan en er varen geen boten, alles in het kader van het geloof van de Balinezen, we hebben ons prima vermaakt op deze bijzondere dag. Jan en Marijke kwamen omdat ze niet thuis in het donker wilde zitten en in het hotel is dat allemaal wat makkelijker. We hebben het zo leuk gehad met hen, vandaag zijn we met hen naar het strand geweest, daar zou de verbranding van de OgogOgoh plaats vinden, maar ja Indonesia, in plaats van 10uur smorgens werd het 5 uur smiddags,dus daar hebben we niet op gewacht.

OgohOgoh zijn poppen die hier rondgedragen worden om de boze geesten te verdrijven, het moet pikdonker zijn omdat dan de geesten die verdreven zijn,  worden, het eiland niet terug kunnen vinden. OgohOgoh moet je zien als praalwagens met Carnaval. Dus over het algemeen zijn die praalwagens vrij groot en worden door mensenhanden gedragen.

Afgelopen maandag heb ik het ziekenhuis Hoofddorp gebeld en een afspraak gemaakt voor mijn knie, daar moet nu echt iets aan gebeuren. Dat is ook de een bealngrijke reden dat ik nu zoveel sport hier. Dus vooruitzichten zijn goed, haha, maar ik hoop echt dat ik dan van de pijn verlost ben. Volgende week komen Frans en Trea, dus weer wat om naar uit te kijken. Vandaag op de terugweg van het strand komen we Inge Lopulisa en haat dochter tegen, Inge is een oude schoolvriendin (lagereschool) van Alby uit Winterswijk, klein wereldje.

nou de groeten maar weer dari Talby di Bali