sudah sampai

Zo we zijn weer thuis, 12 februari 5.28 uur smorgens geland, het vliegtuig was maar gedeeltelijk gevuld. er zaten maar 100 mensen in, er kunnen 399 passagiers in, we werden van tevoren al getipt door de stuwardessen, als de deuren dicht gaan, zoek dan meteen een plaatsje waar je kan liggen, onderweg onwijs veel turbulentie boven afganistan, de meeste hebben het misschien niet eens gemerkt, maar js wel want die kon niet slapen, oh js is jan sendiri alias toine, dus eigenlijk was het jskns, jan sendiri kon niet slapen, we landden een halfuurtje te vroeg, de afhalers waren nog onderweg, maar toen de koffers er waren was het nog maar even wachten tot dat iedereen er was, Mary en Henkie werden opgehaald door Sakia en Jeroen, Corrie door Djamila en Merlijn, en Toine en Alby door Jill en kleinzoon Fellen. Nog even gekletst en ieder ging zijn eigen weg, wij hopen dat jullie hebben genoten van onze verhaaltjes,  foto's en de video's,  wij vonden het allemaal in iedergeval leuk op te doen. Als groep hadden we een unieke samenstelling, waarschijnlijk zullen we zo nooit meer reizen, des te mooier dat we het allemaal hebben mogen beleven.

De indrukken en belevingen waren voor elk van ons anders, maar de indruk die Vietnam en Ambon hebben gemaakt was van grote impact, ik denk dat er nog wel meerdere malen die richting in gereisd gaat worden door ons, maar dan waarschijnlijk in een andere samenstelling.

Liefs groetjes en kusjes van mammie, corrie, henkie, mary, alb en toine

salam dari twalby di zandvoort